5 dniowe wycieczki lotnicze z Gdańska z obiadem na wieży Eiffla

5 dniowe wycieczki lotnicze z Wrocławia z obiadem na wieży Eiffla

5 dniowe wycieczki lotnicze z Krakowa z obiadem na wieży Eiffla
5 dniowe wycieczki lotnicze z Warszawy z obiadem na wieży Eiffla
5 dniowe wycieczki lotnicze z Katowic z obiadem na wieży Eiffla
5 dniowe wycieczki lotnicze z Poznania z obiadem na wieży Eiffla
 
Tygodniowe wycieczki lotnicze z Gdańska z obiadem na wieży Eiffla  
Tygodniowe wycieczki lotnicze z Wrocławia z obiadem na wieży Eiffla
Tygodniowe wycieczki lotnicze z Krakowa z obiadem na wieży Eiffla 
Tygodniowe wycieczki lotnicze z Katowic z obiadem na wieży Eiffla 
Tygodniowe wycieczki lotnicze z Warszawy z obiadem na wieży Eiffla
Tygodniowe wycieczki lotnicze z Poznania z obiadem na wieży Eiffla 



Zapraszamy Państwa na wspaniały obiad w nietypowym miejscu... bo, na wieży Eiffela. Na pierwszym pietrze, mieści się restauracja 58 Tour Eiffel z widokiem na imponującą panoramę Paryża. Serwowane będą dania tradycyjnej kuchni francuskiej. Proponowana formuła Menu z trzech dań: Przystawka, danie główne i deser + napoje bezalkoholowe (o niskim procencie) lub jeden kieliszek wina oraz kawa z konsumpcją przy stoliku. Dania wybieramy przy kontuarze kuchni i w piknikowym koszyku zanosimy je do stolika wskazanego nam wcześniej przez hostessę.
 Przykład przystawek
Cielęce jajka, kremowe pory, sos z czerwonego wina
Placek kaczkowaty z tymiankiem, surówką z kapusty i owocami jabłoni
Przykładowe danie
Pieczona pierś z kurczaka, puree ziemniaczane z ziołami, sos śmietanowy z Madery
Pavé z pstrąga à la plancha, duszona z zieloną soczewicą Brie z warzywami, kolendrą i wędzoną soją
Przykład sera lub deseru
Mały garnek kremu z pasji, marmolada z mango
Mus czekoladowy Guanaja z praliną
Zakupiony bilet ważny jest tylko na wskazany dzień i godzinę. Nie może być kopiowany, odsprzedawany, nie podlega zwrotowi lub wymianie. W przypadku zagubienia lub kradzieży, bilet nie podlega zwrotowi. Do zakupionego biletu, nie można wnosić żadnych roszczeń lub ubiegać się o odszkodowanie w przypadku zaistnienia siły wyższej lub zdarzenia losowego, które mogłyby zakłócić prawidłowe funkcjonowanie obiektu. Istnieje możliwość całkowitego lub częściowego zamknięcia obiektu dla publiczności, ze względu na niekorzystne warunki atmosferyczne (mróz, wiatr, śnieg lub decyzje władz publicznych.)

 Wieża Eiffla
Z placu Trocadero rozpościera się najpiękniejszy widok na wieżę Eiffla (Ajfla), najbardziej znany obiekt architektoniczny Paryża i zarazem symbol Francji. Zbudowano ją specjalnie na paryską Wystawę Światową w 1889 roku. Proszę więc obliczyć ile ta Żelazna Dama - Tour Eiffel (Tur Effel) ma już lat? Miał to być obiekt symbolizujący możliwości techniczne epoki, poziom wiedzy inżynierskiej oraz potęgi gospodarczej i naukowo-technicznej Francji. Projekt powierzono znanemu inżynierowi i budowniczemu mostów – Gustawowi Eiffelowi. Miał on z tym zadaniem nie lada problem, gdyż nie był specjalistą od wież, tylko od mostów. Jego autorstwa jest na przykład most Golden Gate w San Francisco a także konstrukcja nośna Statuy Wolności w Nowym Yorku. Ostatecznie projektant za radą swoich współpracowników – Maurice’a Koechlina (Moris Koszlę) i Emile’a Nouguier (Emil’a Nugje) wymyślili wieżę w kształcie litery A z elementów, które są stosowane przy budowie mostów. Kroniki towarzyskie Paryża przekazują, że Eiffel użył litery A, jako wyjściowej formy, bo był wówczas bardzo zakochany w dziewczynie, która nie była mu zbyt przychylna. Wieża miała być dowodem jego miłości. Miłość w języku francuskim to „amour” i stąd litera „A”. Ciekawostką jest fakt, że wieża nie jest spawana. Składa się z ponad 18 tysięcy części metalowych połączonych ręcznie około 2,5 milionami nitów. Wykonanie jej było więc bardzo ciężką pracą. Robotnicy nierzadko przypłacali to zdrowiem, a nawet życiem. Po 20 latach wieża miała być rozebrana, ale jej budowniczy za wszelką cenę chciał swoje dzieło uratować i przekazał ją nauce. Gustaw Eiffel założył na wieży laboratorium meteorologiczne. Ale dopiero udane eksperymenty z umieszczonym na szczycie wieży telegrafem ostatecznie ocaliły wieżę przed rozbiórką. W przededniu I wojny światowej wieża stała się dzięki temu obiektem militarnym - łączyła Paryż z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami. Na początku wieża była przez większość Paryżan wręcz znienawidzona. Wiele znakomitości świata kultury protestowało przeciwko jej budowie, a potem domagało się natychmiastowej rozbiórki. Jednym z najzacieklejszych jej wrogów był pisarz, znany nowelista Guy de Maupassant (Gi de Mopassą). Anegdota mówi, że pewnego dnia spotkano go w kawiarni na wieży. Zapytany, co tam robi odparł – to jedyne miejsce w Paryżu, z którego tego „paskudztwa" nie widać! Każdego roku Wieżę Eiffla odwiedza ponad 6 milionów ludzi. Po Luwrze, jest to więc drugi najczęściej odwiedzany obiekt turystyczny Francji. Całkowita wysokość wieży zmieniała się kilkakrotnie - za sprawą zamocowanej na jej szczycie anteny. Od 2000 roku wieża ma 324 metrów wysokości, jest najwyższą budowlą w Paryżu i piątą co do wysokości we Francji. Co ciekawe, w zależności od pory roku wysokość wieży Eiffla (Ajfla)  zmienia się o 18 cm z powodu rozszerzalności metalu. Pod wpływem wiatru odchyla się też na 6-7 cm. Wieża Eiffla ma na swoim koncie wyczyny wielu śmiałków, marzycieli czy szaleńców. Na wieżę wspinali się alpiniści, na rowerze po schodach zjechał z niej pewien dziennikarz. W 1911 roku paryski krawiec, niejaki Reisfeldt (Resfeld) postanowił sfrunąć z gzymsu wieży na skrzydłach z upiętej peleryny. Spadł na oczach tłumu. Sekcja wykazała jednak, że zmarł na zawał, zanim jego ciało dotknęło ziemi. Niestety wieża to więc także – mimo licznych zabezpieczeń - ulubione miejsce samobójców. Liczba ich sięga 400. Zwiedzając Wieżę Eiffla, mamy do dyspozycji trzy platformy widokowe usytuowane kolejno na wysokościach 57 m, 115 m i 275 m. Czy wiecie jaki był pierwotny kolor wieży? Z góry na dół zjeżdżają dwie windy po przeciwległych stronach. Ich kolor jest wskazówką. Te windy zdradzają właśnie pierwotny kolor wieży. Była ona do drugiego piętra pomalowana na żółto-złoto, a czubek miała pomarańczowy. Dzisiaj wieża ma windy elektroniczne, jednak przedtem były one parowe. Musiał je obsługiwać wykwalifikowany windziarz. Zawód ten był naprawdę wykańczający i często windziarze przypłacali go zdrowiem. Szybko przechodzili na emeryturę. Żeby uhonorować tę profesję, stworzono kukłę wielkości człowieka w służbowym ubraniu windziarza. Została ona na stałe podwieszona pod windą i jeździ tysiące razy dziennie razem z turystami. Wieża Eifffela jest odnawiana co 7 lat. Do jej pomalowania zużywa się wtedy 50 ton ciemnobrązowej farby. To mniej więcej waga 50 samochodów osobowych. Za wieżą Eiffla rozciągają się Pola Marsowe. Na ich końcu, na wprost wieży, znajduje się Szkoła Wojskowa.

Proponujemy Państwu przesłuchać krótkiego fragmentu z czterdziestopięciominutowej wycieczki „Wieża Eiffla” [ajfla], która przedstawia historię wieży, informację o jej technicznych parametrach, jak również śmieszne i nie bardzo epizody z historii Żelaznej Damy. Z placu Trocadero rozpościera się najpiękniejszy widok na wieżę Eiffla, najbardziej znany obiekt architektoniczny Paryża i zarazem symbol Francji. Wieża liczy więcej niż 120 lat. Zbudowano ją specjalnie na paryską Wystawę Światową w 1889 r. Projekt powierzono znanemu inżynierowi i budowniczemu mostów – Gustawowi Eiffelowi [aiflowi]. („ajflowi”) Wieża miała mieć kształt litery A. Legenda mówi, że Eiffel użył tej litery, jako wyjściowej formy, bo był wówczas bardzo zakochany w dziewczynie, która nie była mu zbyt przychylna. Stąd wieża miała być też dowodem miłości. Miłość w języku francuskim to „amour” [amur] i stąd litera „A”. Po 20 latach wieża miała być rozebrana, ale jej budowniczy postanowił przekazać ją nauce. Gustaw Eiffel założył na wieży między innymi laboratorium meteorologiczne. Ale dopiero udane eksperymenty z umieszczonym na szczycie wieży telegrafem ostatecznie ocaliły wieżę przed rozbiórką. W przededniu I wojny światowej wieża stała się dzięki temu obiektem militarnym - łączyła Paryż z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami. Całkowita wysokość wieży zmieniała się kilkakrotnie - za sprawą zamocowanej na jej szczycie anteny. Od 2000 roku wieża ma 324 m wysokości, jest najwyższą budowlą w Paryżu i piątą co do wysokości we Francji. Co ciekawe, w zależności od pory roku wysokość wieży Eiffla zmienia się o 18 cm z powodu rozszerzalności metalu. Pod wpływem wiatru odchyla się też na 6-7 cm. Wieża Eiffla ma na swoim koncie wyczyny wielu śmiałków, marzycieli czy szaleńców. Na wieżę wspinali się alpiniści, na rowerze po schodach zjechał z niej pewien dziennikarz. W 1911 roku paryski krawiec, niejaki Reisfeldt [resfeldt] postanowił sfrunąć z gzymsu wieży na skrzydłach z upiętej peleryny. Spadł na oczach tłumu. Sekcja wykazała jednak, że zmarł na zawał, zanim jego ciało dotknęło ziemi. Zwiedzając Wieżę Eiffla, mamy do dyspozycji trzy platformy widokowe usytuowane kolejno na wysokościach 57 m, 115 m i 275 m. Zwiedzanie Wieży Eiffla zawsze rozpoczyna na dole i właśnie tu należy podjąć decyzję. Są dwa warianty, aby dostać się na górę, a dokładnie na drugie piętro, które mieści się na wysokości 115 metrów. Można wejść pieszo po schodach najpierw na pierwsze, a później drugie piętro. Jest to romantyczny sposób, ale też wymagający najwięcej trudu, Na przykład tak uczynił pewien paryski piekarz w 1891 roku, który pokonał 347 stopni do pierwszej platformy na szczudłach. Tak oryginalnego wyczynu dokonał jeszcze jeden człowiek, który w 1959 roku dotarł na górę po schodach, skacząc na jednej nodze. Druga możliwość dostania się na pierwsze lub drugie piętro to skorzystanie jednej z trzech wind znajdujących się w każdym z trzech filarów – w filarze północnym, wschodnim i zachodnim. My proponujemy Państwu nie wychodzić z windy na pierwszym piętrze, a po wjechaniu na drugie od razu wyruszyć do windy panoramicznej, która prowadzi na sam szczyt. W tym celu konieczne jest nabycie biletów na trzecie piętro. Wszystkie trzy piętra wieży składają się z dwóch poziomów. Niższy poziom jest wykorzystywany jako widokowy. Po wjechaniu na drugie piętro proszę postępować zgodnie ze wskazówkami personelu i zająć kolejkę do windy na szczyt.