Pielgrzymka Sanktuaria Normandii w Północnej Francji autokarem - 9 dni

Nasza oferta

Świadczenia zawarte w cenie podstawowej pielgrzymki:

6 noclegów ze śniadaniami według programu w hotelach **/*** i domach pielgrzyma

wygodne 2 osobowe pokoje z pełnym węzłem sanitarnym

7 obiadokolacji (przystawka, danie główne, deser wino lub napój)

ubezpieczenie UNIQA 

bezpłatne miejsca dla księży 

Cena autokaru na trasie pielgrzymki wyliczona oddzielnie:

przejazd komfortowym autokarem według programu

bezpłatne miejsce w hotelu  dla kierowców

bezpłatne wyżywienie śniadania i obiadokolacje dla kierowców 

Cena pakietu pracy przewodników i biletów wstępu wyliczona oddzielnie:

pilot i przewodnik lokalny

przewodnik lokalny w Bazylice w Lisieux

projekcja światła i dźwięku w Sanktuarium Pontmain

wstęp do Opactwa Mont Saint Michel

degustacja sera i cidru w Pont-l'Évêque

wjazd na szczyt wieży Eiffel

rejs po Sekwanie 

taksy hotelowe

Zapraszamy parafie, księży i ich wiernych do udziału w pielgrzymce, która prowadzi przez najważniejsze sanktuaria Północnej Francji, miejsca modlitwy, cudów i obecności świętych. Ta wyjątkowa podróż i pielgrzymka -  łączy piękno francuskiej historii z duchowym doświadczeniem - od katedr Paryża, przez Sanktuarium Dusz Czyśćcowych, wizytę u Świętej Tereski z Lisieux i potęgę Mont Saint-Michel. Program pielgrzymki obejmuje koszt podstawowy (noclegi w hotelach i wyżywienie), natomiast transport autokarowy jako opcja, aby każda parafia mogła dopasować pielgrzymkę do swoich potrzeb ( jeżeli np. macie własna firmę transportowa z która podróżujecie). Z niektórych biletów wstępu można zrezygnować, co zmniejszy kosz pielgrzymki. To propozycja dla wspólnot, które pragną wyruszyć razem drogą wiary, modlitwy i odkrywania duchowego dziedzictwa Europy. Wspólna pielgrzymka umacnia, jednoczy i otwiera serca na łaskę - niech stanie się błogosławieństwem dla wszystkich, którzy w niej uczestniczą.
Program Pielgrzymki autokarem Sanktuaria Normandii w Północnej Francji

Dzień 1 - W DRODZE DO FRANCJI
Wyjazd z Parafii do Paryża. Błogosławieństwo księdza Pan będzie strzegł twojego wyjścia i przyjścia teraz i po wszystkie czasy.”  (Psalm 121,8).
Przejazd nocny. „Nie lękaj się drogi – prowadzi cię Ten, który sam jest Drogą.”(św. Augustyn)

Dzień 2 - PARYŻ: POCZĄTEK PIELGRZYMKI – MODLITWA I SERCEM I ROZUMEM
„O jedno proszę Pana, tego tylko pragnę: bym mógł przebywać w domu Pana przez wszystkie dni życia.” (Psalm 27,4)
Przejazd do centrum Paryża. Katedra Notre-Dame w Paryżu. Rozpoczniemy pielgrzymkę modlitwą i refleksją w Katedrze Notre-Dame, jednej z najważniejszych i najpiękniejszych świątyń we Francji. Czas na zwiedzanie i modlitwę: 3 - 4 godziny.
Obiadokolacja
Przejazd na Montmartre do Bazyliki Najświętszego Serca. W miejscu, gdzie dziś stoi bazylika Sacré-Coeur w Paryżu, modliły się Joanna d’Arc i Mała Tereska z Lisieux, a w XVI wieku Ignacy Loyola rozpoczął tu działanie zakonu jezuitów.W Bazylice Sacré-Coeur na Montmartre, wybudowanej w podzięce za ocalały Paryż, adoracja możliwa jest przez całą dobę i trwa nieprzerwanie od 1 sierpnia 1885 roku. Czas na zwiedzanie i adoracje: 3- 4 godziny.
Msza Święta. Nocleg w hotelu blisko centrum Paryża.

Dzień 3 - WIARA I NADZIEJA
Paris ➔ Chartres ➔ Alençon ➔ Basilique Notre-Dame de Montligeon ➔ Pontmain
„Pan jest światłem moim i zbawieniem moim, kogóż mam się lękać?” (Psalm 27,1)
Śniadanie.
Paris ➔ Katedra w Chartres (ok. 90 km). Czas na zwiedzanie i modlitwę: 1 godzinę.*(1) Katedra w Chartres ➔ La Chapelle-Montligeon (ok. 77 km)
*(2) Sanktuarium Montligeon to wyjątkowe miejsce poświęcone modlitwie za dusze czyśćcowe, przyciągające pielgrzymów poszukujących duchowego ukojenia i modlitwy za zmarłych.Czas na zwiedzanie i modlitwę: 2–3 godziny.
La Chapelle-Montligeon ➔ Alençon ➔ (ok. 50 km)
*(3) Alençon, miejsce narodzin św. Teresy od Dzieciątka Jezus, jest miejscem głębokiej duchowości i modlitwy za rodziny. To doskonałe miejsce na refleksję nad rodziną i wiarą. Św. Teresa, jedna z najbardziej ukochanych świętych Kościoła katolickiego. Czas na zwiedzanie i modlitwę: 2–3 godziny.
Alençon ➔ Sanktuarium Pontmain (ok. 95 km)
Msza Święta. Obiadokolacja. Wieczorna adoracja. Nocleg w Pontmain.  

Dzień 4 - ZWYCIĘSTWO ŚWIATŁA NAD CIEMNOŚCIĄ
Pontmain ➔ Mont Saint Michel ➔ Pontmain (ok. 90 km)
„Niebo jest otwarte dla tych, którzy mają czyste serce.” (św. Michał Archanioł – tradycja modlitewna)
Śniadanie.
*(4) Sanktuarium Pontmain. Kościół katolicki uznał objawienie w Pontmain za autentyczne w 1872 roku, a wkrótce potem rozpoczęto budowę sanktuarium, które miało upamiętniać to wydarzenie i być miejscem modlitwy o pokój i ochronę. W 1900 roku ukończono budowę bazyliki, poświęcając ją Matce Bożej od Nadziei. Sanktuarium w Pontmain stało się miejscem pielgrzymek, a Matka Boża z Pontmain jest odtąd czczona jako patronka pokoju i nadziei. Przejazd 45 km do Mont Saint Michel.

*(5) Mont Saint-Michel to jedno z najbardziej ikonicznych miejsc we Francji. Położone na wyspie opactwo, poświęcone św. Michałowi Archaniołowi, przyciąga pielgrzymów swoją architekturą i duchową symboliką. Mont Saint-Michel jako duchowa twierdza i miejsce, gdzie niebo spotyka się z ziemią, jest jednym z najważniejszych symboli katolickiej wiary i duchowej walki we Francji i na świecie. Zwiedzanie wnętrz, ogrodów i tarasu widokowego opactwa Mont Saint Michel. Wizyta płatna wliczona w cenę pielgrzymki. Czas na zwiedzanie i modlitwę: 5 – 6 godzin. Powrót na nocleg (około 45 km) do Pontmain.
Msza święta. Obiadokolacja. Wieczorna adoracja. Nocleg w Pontmain.

Dzień 5 - WIARA W CODZIENNOŚCI
Pontmain ➔ Pont-l'Évêque ➔ Honfleur ➔ Lisieux
„Cisza jest językiem Boga. Wszystko inne to tylko tłumaczenie.” (św. Jan od Krzyża)

Śniadanie.
Pontmain ➔ Pont-l'Évêque (ok 190 km). Pont-l'Évêque degustacja sera i cidru. Francja jest niekwestionowaną ojczyzną serów. Pierwsze sery powstały w X wieku na północy kraju. Metodę ich produkcji opracowali mnisi trapiści. Chętnie wzbogacali nimi swoją ubogą w poście dietę. W średniowieczu klasztory były ośrodkami produkcji rolniczej. Wiele znanych dzisiaj francuskich serów nosi nazwy klasztorów, w których rozwinęła się przed wiekami ich produkcja. Należy do nich pont l’evêque. Ten ser z obmywaną skórką jest prawdopodobnie najstarszym serem normandzkim. Wytwarza się go od XII stulecia. Na przestrzeni wieków nosił różne nazwy. W średniowieczu nazywano go angelon, w XIII wieku augelot, a od XVII wieku nosi nazwę pont l’évêque. Po obmyciu skórka staje się wilgotna i nabiera koloru olchy. Miąższ ma kremowo żółty kolor, delikatną, gładką konsystencję, zapada się pod naciskiem palca, nie wykazując elastyczności. W miarę dojrzewania skórka staje się lepka i czerwienieje, a w miąższu pojawiają się małe dziurki. Dalsze dojrzewanie powoduje, że po przecięciu miąższ błyszczy tłuszczem. Smacznego. Czas na zwiedzanie i degustacje 3 godziny.

Pont-l'Évêque ➔ Honfleur (17 km)
*(6) Honfleur to malownicze nadmorskie miasteczko, które zachwyca wyjątkową architekturą i pięknymi kościołami. Spacer po mieście. Zobaczymy kościoły w Honfleur: Kościół Sainte-Catherine: Największy drewniany kościół we Francji, zbudowany przez miejscowych rzemieślników w XV wieku, charakteryzujący się pięknym wnętrzem przypominającym kadłub odwróconego statku. Kościół Saint-Léonard: Znany ze swojej gotyckiej architektury i charakterystycznej fasady. Czas na zwiedzanie: 5 godziny. Powrot do Lisieux. Msza Święta. Obiadokolacja. Nocleg: Lisieux 

Dzień 6 - MĄDROŚĆ CISZY I PRACY
Lisieux ➔ Abbaye Notre-Dame du Bec ➔ Lisieux
„Małe rzeczy wykonywane z wielką miłością są bezcenne w oczach Boga.” (św. Teresa od Dzieciątka Jezus)
Śniadanie.
Lokalizacja: Bec-Hellouin, Normandia.
Spacer po typowej wiosce normandzkiej i modlitwa w opactwie.
*(7) Opactwo Bec-Hellouin, założone w XI wieku, jest znane ze swojej intelektualnej i duchowej tradycji. Mnisi nadal prowadzą tutaj życie modlitwy i pracy, a opactwo jest idealnym miejscem do kontemplacji.Opactwo Bec-Hellouin lub jako Abbaye Notre-Dame du Bec, jest jednym z najważniejszych i najbardziej historycznych opactw we Francji. Czas na modlitwę, spacer i zwiedzanie: 2–3 godziny.
Abbaye Notre-Dame du Bec ➔ Lisieux (ok. 40 km)
*(8) Lisieux, miasto  św.Teresy od Dzieciątka Jezus. Bazylika Świętej Teresy w Lisieux, położona w sercu Normandii. Bazylika ta jest nie tylko świadectwem wiary i oddania św. Teresy, ale także miejscem, które oferuje wiernym przestrzeń do refleksji, modlitwy i głębszego zrozumienia życia duchowego.
Msza Święta. Obiadokolacja. Wieczorna adoracja. Nocleg: Lisieux.

Dzień 7 - POWOŁANIE I ODWAGA WIARY
Lisieux ➔ Rouen ➔ Paryż Beauvais
„Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia.” (Flp 4,13)
Śniadanie.
Lisieux ➔ Rouen (ok 95 km). Spacer po Rouen, modlitwa i zwiedzanie Katedry Notre Dame w Rouen *(9)
Rouen ➔ Paryż Beauvais (ok. 80 km). W miasteczku wylotu zobaczymy Katedrę Świętego Piotra w Beauvais *(10). Msza Święta w katedrze. Obiadokolacja. Nocleg.
 

Dzień 8 - Paryż ➔ wieża Eiffel ➔ rejs po Sekwanie ➔ Pola Elizejskie
„Chrześcijanin nie jest ponurym świadkiem – jest człowiekiem nadziei i uśmiechu.”(św. Jan Paweł II)

Informacje i filmiki na temat odwiedzanych miejsc w czasie pielgrzymki Sanktuaria Normandii.

*(1) Katedra w Chartres
Katedra Najświętszej Maryi Panny w Chartres (fr. Cathédrale Notre-Dame de Chartres) jest jednym z najwspanialszych i najważniejszych kościołów gotyckich we Francji i na świecie. Położona w miejscowości Chartres, około 80 km od Paryża, od wieków przyciąga pielgrzymów i turystów z całego świata. To miejsce wyjątkowe zarówno pod względem architektonicznym, jak i duchowym. Katedra w Chartres została zbudowana na fundamentach wcześniejszych świątyń, które ulegały zniszczeniu w pożarach. Obecna budowla pochodzi głównie z XIII wieku i jest uznawana za doskonały przykład dojrzałego gotyku. Jej budowa rozpoczęła się po wielkim pożarze w 1194 roku, który zniszczył większość wcześniejszej katedry, jednak ocalała najważniejsza relikwia – Święta Tunika Matki Bożej (Sancta Camisia), która według tradycji była noszona przez Maryję podczas Zwiastowania. Katedra zachwyca swoją monumentalnością i harmonią architektoniczną. Jej fasada, z trzema bogato zdobionymi portalami, ilustruje sceny biblijne i naukę Kościoła. Dwie wieże, które różnią się stylem – jedna romańska, a druga gotycka – symbolizują połączenie dawnych i nowych tradycji architektonicznych. Witraże: Katedra w Chartres słynie z niezwykłych witraży, które są jednym z najważniejszych zabytków sztuki średniowiecznej. Ponad 150 okien witrażowych przedstawia sceny biblijne, życie świętych oraz sceny codziennego życia. Szczególną uwagę przyciąga tzw. Błękit z Chartres – charakterystyczny, intensywny odcień niebieskiego szkła, który do dziś fascynuje odwiedzających.
W posadzce nawy głównej znajduje się symboliczny labirynt, używany w średniowieczu jako forma duchowego pielgrzymowania. Pielgrzymi pokonywali go na kolanach, medytując nad swoim życiem i poszukując duchowego odkupienia. Święta Tunika ( welon) Matki Bożej (Sancta Camisia), przechowywana w Katedrze Najświętszej Maryi Panny w Chartres, jest jedną z najważniejszych relikwii maryjnych w Europie. Według tradycji, jest to szata noszona przez Maryję w chwili Zwiastowania, gdy archanioł Gabriel obwieścił jej, że zostanie Matką Zbawiciela. Relikwia ta stała się głównym obiektem czci i pielgrzymek do Chartres oraz symbolem ochrony i opieki Matki Bożej nad miastem i całym regionem.
Relikwia została ofiarowana katedrze w Chartres w IX wieku przez Karola Łysego, wnuka Karola Wielkiego, około roku 876. Dar był wyrazem wdzięczności wobec Kościoła i dowodem królewskiego oddania Matce Bożej. Istnieje także tradycja, która mówi, że tunika dotarła do Francji jako część skarbów przywiezionych przez krzyżowców z Ziemi Świętej.

Od momentu umieszczenia tuniki w Chartres, relikwia stała się jednym z najważniejszych symboli duchowych nie tylko dla miasta, ale i dla całej Francji. W średniowieczu tunika była szczególnie czczona przez wiernych, którzy przybywali do Chartres, by oddać hołd Matce Bożej i prosić o jej wstawiennictwo w trudnych czasach. W roku 1194 katedra w Chartres została zniszczona przez wielki pożar, który strawił większość budowli. Ogień objął również skarbiec, w którym przechowywano relikwię. Gdy ogień ugaszono, mieszkańcy miasta odkryli, że Święta Tunika ocalała, co uznano za cud. To wydarzenie umocniło przekonanie, że Chartres znajduje się pod szczególną opieką Matki Bożej. Po pożarze rozpoczęto odbudowę katedry, a ocalenie tuniki stało się dodatkową inspiracją dla wiernych i pielgrzymów. To również sprawiło, że nowe sanktuarium zostało zaprojektowane z myślą o szczególnym wyeksponowaniu tej relikwii. W średniowieczu relikwia Świętej Tuniki była celem licznych pielgrzymek. Wierni przybywali do Chartres, by oddać hołd Matce Bożej i modlić się o wstawiennictwo w intencjach osobistych, rodzinnych i narodowych. W czasach kryzysów, takich jak wojny czy epidemie, tunika była wyjmowana z relikwiarza i prezentowana wiernym podczas procesji, aby prosić o ochronę i łaski. Święta Tunika była także symbolem jedności królów Francji z Kościołem. Władcy, przybywając do Chartres, modlili się przed relikwią, zawierzając swoje panowanie opiece Matki Bożej. Święta Tunika jest symbolem bliskości Maryi z wiernymi i jej roli jako Matki Kościoła. Relikwia przypomina, że Maryja, jako Matka Jezusa, była również człowiekiem, żyjącym w pokorze i prostocie, co symbolizuje jej szata. Jest także wyrazem wstawiennictwa Matki Bożej w codziennym życiu wiernych oraz jej ochrony nad całym Kościołem. Obecnie relikwia przechowywana jest w specjalnym relikwiarzu w kaplicy za głównym ołtarzem katedry. Pielgrzymi mogą odwiedzać to miejsce, aby pomodlić się i oddać hołd Matce Bożej. W określone dni roku tunika jest wystawiana na widok publiczny, co przyciąga tysiące wiernych z całego świata. Relikwia nadal odgrywa kluczową rolę w duchowości Katedry w Chartres, będąc centralnym punktem pielgrzymek oraz świadectwem głębokiej wiary i oddania Maryi. Święta Tunika przypomina, że wiara, oparta na miłości i zawierzeniu Bogu, przetrwa nawet najcięższe próby. To miejsce inspiruje pielgrzymów do refleksji nad swoją wiarą i zaprasza do zaufania Matce Bożej w trudnych chwilach życia. Pielgrzymi przybywają do Chartres indywidualnie lub w grupach. Corocznie odbywa się tu pielgrzymka tradycyjna z Paryża do Chartres, przyciągająca tysiące wiernych. Wierni przemierzają około 100 km, aby dotrzeć do tej wyjątkowej świątyni, odnowić swoją wiarę i oddać hołd Matce Bożej. Katedra w Chartres to pomnik wiary, świadectwo miłości do Maryi i symbol jedności chrześcijan, którzy od wieków przybywają tu, by złożyć swoje serca u stóp Matki Bożej. Dla każdego pielgrzyma to miejsce pozostawia niezatarte ślady w duszy, inspirując do duchowej odnowy i większego zawierzenia Bogu.

*(2) Sanktuarium Montligeon - Sanktuarium Matki Bożej Montligeon (fr. Sanctuaire Notre-Dame de Montligeon)  

Film po polsku dokładnie opisujący sanktuarium
https://www.youtube.com/watch?v=gwPigvn0aYs

Zostało założone w XIX wieku przez księdza Paula Bugueta. W czasach, gdy Normandia, podobnie jak inne regiony Francji, borykała się z wysoką śmiertelnością i trudnymi warunkami życia, ksiądz Buguet, jako proboszcz w La Chapelle-Montligeon, był świadkiem licznych tragedii rodzinnych i potrzeb duchowych lokalnej ludności. Zainspirowany głęboką wiarą oraz troską o dusze zmarłych, ksiądz Buguet postanowił stworzyć miejsce modlitwy i wstawiennictwa za tych, którzy opuścili ten świat. W 1884 roku, po tym jak miał wizję o szczególnej roli modlitwy za dusze czyśćcowe, Buguet zainicjował projekt sanktuarium. Wkrótce rozpoczęto budowę monumentalnej neogotyckiej bazyliki, a do Montligeon zaczęli przybywać pielgrzymi, by modlić się za swoich bliskich zmarłych. Wierni widzieli w sanktuarium miejsce nadziei na życie wieczne i błagania o miłosierdzie dla dusz pokutujących. Bazylika Matki Bożej Montligeon to imponujący budynek o architekturze neogotyckiej, której konstrukcja miała podkreślać majestat i piękno wiary. Wnętrze bazyliki jest przestronne i jasne, co tworzy atmosferę pokoju i refleksji. Świątynia jest ozdobiona licznymi witrażami przedstawiającymi sceny związane z duszami czyśćcowymi, Maryją, a także świętymi i aniołami, co ma podkreślić jej specyficzne przeznaczenie jako miejsca modlitwy za zmarłych.Centralnym punktem jest figura Matki Bożej Wyzwolicielki Dusz Czyśćcowych, która przedstawia Maryję jako orędowniczkę wstawiającą się za duszami w czyśćcu.  Sanktuarium Matki Bożej Montligeon jest miejscem duchowego ukojenia i wsparcia dla katolików z całego świata, którzy przybywają tu, aby modlić się za swoich bliskich zmarłych i znaleźć nadzieję w tajemnicy zmartwychwstania. Montligeon uczy wiernych głębokiej miłości i troski o dusze zmarłych, przypominając o potrzebie modlitwy za tych, którzy jeszcze oczekują na pełne zjednoczenie z Bogiem. Dla katolików Montligeon to miejsce, które pomaga patrzeć na śmierć nie jako na koniec, lecz jako na przejście do życia wiecznego. Sanktuarium podkreśla znaczenie pamięci o zmarłych i modlitwy za ich dusze, a także zachęca wiernych do refleksji nad własnym życiem i gotowością na spotkanie z Bogiem.

*(3) Alençon
Przyszła na świat w Alençon w 1873 roku. Jej rodzice, święci Ludwik i Zelia Martin, byli głęboko pobożni i oddani Matce Bożej, a ich dom w Alençon był miejscem, gdzie modlitwa była ważnym elementem codziennego życia. Święta Teresa od najmłodszych lat miała ogromne zaufanie do Maryi, a później całe swoje życie poświęciła oddaniu Bogu.Rodzinna duchowość Teresy od Dzieciątka Jezus miała ogromny wpływ na sanktuarium, które stało się miejscem jej wstawiennictwa. Wielu wiernych przyjeżdża tu, modląc się o pomoc w uzdrowieniu i szukając wsparcia duchowego, inspirując się prostotą i zaufaniem, które Teresa okazywała Bogu.Sanktuarium Matki Bożej w Alençon zyskało reputację miejsca, w którym pielgrzymi modlą się o cuda uzdrowień za wstawiennictwem Maryi. Liczne świadectwa pochodzą od osób, które otrzymały łaskę uzdrowienia z poważnych chorób, przezwyciężyły cierpienie psychiczne lub uzyskały wewnętrzny pokój.

*(4) Sanktuarium Pontmain

Sanktuarium Matki Bożej w Pontmain  https://www.youtube.com/watch?v=yD30iqDVdug
Jest miejscem, w którym miało miejsce cudowne objawienie Maryi, znane jako „Objawienie w Pontmain”. Sanktuarium to leży w małej wiosce Pontmain w regionie Mayenne we Francji, około 50 km na wschód od Mont Saint-Michel.Objawienie Matki Bożej w Pontmain miało miejsce 17 stycznia 1871 roku, podczas wojny francusko-pruskiej. W tamtym okresie Francja była pogrążona w głębokim kryzysie, a obawy o bezpieczeństwo były duże, szczególnie w północnych regionach kraju, które były narażone na ataki wojsk pruskich. W tamten zimowy wieczór, około godziny 18:00, dwaj młodzi chłopcy, Eugène i Joseph Barbedette, pomagali swojemu ojcu w pracach gospodarskich. Nagle Eugène spojrzał w niebo i zauważył na nim jasną postać kobiety, stojącą na tle nieba w niebieskiej sukni i z rękami uniesionymi ku górze. Postać ta była otoczona gwiazdami i miała uśmiechniętą twarz. Chłopcy, zszokowani widokiem, powiedzieli o tym rodzicom, którzy również byli poruszeni ich opowieścią. Kilka innych osób, w tym dzieci i dorośli z Pontmain, także zaczęło doświadczać wizji i potwierdzili obecność Maryi na niebie. Podczas objawienia Matka Boża stopniowo ukazywała przesłanie pokoju i nadziei. Pojawiły się słowa napisane na niebie: „Módlcie się, dzieci moje. Bóg wkrótce was wysłucha. Mój Syn pozwala się wzruszyć.” Przesłanie to zostało odebrane jako zapewnienie o wsparciu i opiece Bożej nad Francją oraz jako wezwanie do modlitwy i zawierzenia Bogu. Wkrótce po objawieniu w Pontmain wojska pruskie nagle zaprzestały działań ofensywnych w regionie i nie wkroczyły do Mayenne, oszczędzając mieszkańców przed wojennymi skutkami. Wiadomość o cudownym objawieniu szybko rozprzestrzeniła się w okolicy i przyciągnęła uwagę władz kościelnych.
Kościół katolicki uznał objawienie w Pontmain za autentyczne w 1872 roku, a wkrótce potem rozpoczęto budowę sanktuarium, które miało upamiętniać to wydarzenie i być miejscem modlitwy o pokój i ochronę. W 1900 roku ukończono budowę bazyliki, poświęcając ją Matce Bożej od Nadziei. Sanktuarium w Pontmain stało się miejscem pielgrzymek, a Matka Boża z Pontmain jest odtąd czczona jako patronka pokoju i nadziei.

*(5) Mont Saint-Michel

Michel – proszę zobaczyć filmy  https://www.youtube.com/watch?v=-rhtVj0gJMU

Wizyta płatna w klasztorze Mont Saint Michel wliczona w cenę pielgrzymki.

https://www.youtube.com/watch?v=7jfHpvKKEDU

Mont-Saint-Michel to ikoniczne sanktuarium Normandii, które znajduje się na wyspie pływowej w zatoce Mont-Saint-Michel. Jest poświęcone św. Michałowi Archaniołowi. Opactwo benedyktyńskie założone w 966 roku stanowi imponujący przykład architektury gotyckiej i romańskiej. Średniowieczne opactwo oraz otaczająca je wioska tworzą jedno z najpiękniejszych miejsc sakralnych we Francji. Mont-Saint-Michel przyciąga nie tylko katolików, ale także miłośników sztuki i historii, oferując wspaniałe widoki na zmienne przypływy i odpływy. Mont Saint-Michel jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych miejsc pielgrzymkowych w Europie, a jego historia i duchowe znaczenie są silnie związane z postacią archanioła Michała. Według tradycji i legend, Michał Archanioł, który pojawia się w Apokalipsie św. Jana, jest zwycięskim wojownikiem, pokonującym zbuntowanych aniołów, prowadzonych przez szatana, w postaci smoka. Mont Saint-Michel, wznoszące się na skalistej wyspie, symbolizuje triumf dobra nad złem oraz siłę duchowej walki. Historia Mont Saint-Michel sięga VIII wieku, kiedy to biskup Aubert z Avranches miał wizję, w której objawił mu się św. Michał Archanioł. W tej wizji Michał zażądał, aby biskup zbudował w tym miejscu kościół. Z początku Aubert zwlekał, nie wierząc, że objawienie jest prawdziwe. Jednak św. Michał powrócił do niego dwukrotnie, a podczas ostatniego objawienia miał dotknąć głowy biskupa palcem, wypalając na niej dziurę. Po tym cudownym wydarzeniu Aubert zdecydował się na budowę kościoła na szczycie wzgórza. Od tego momentu miejsce to stało się celem pielgrzymek i symbolem duchowej walki, ochrony i przewodnictwa. Symbolika archanioła Michała. Archanioł Michał, według Apokalipsy Jana, jest dowódcą zastępów niebieskich, który pokonuje smoka – symbol szatana i zbuntowanych aniołów. Jest przedstawiany jako wojownik, który trzyma miecz lub włócznię i depcze smoka, symbolizując w ten sposób triumf dobra nad złem. Jego rola jako przewodnika dla dusz zbawionych czyni Mont Saint-Michel miejscem o szczególnym znaczeniu dla wierzących, którzy pragną modlitw za zmarłych i wstawiennictwa Michała.

Legenda walki z demonami na Mont Saint-Michel.Jedna z legend związanych z Mont Saint-Michel mówi o walce Michała Archanioła z demonami i siłami zła. W tradycji katolickiej Michał jest nie tylko obrońcą nieba, ale także opiekunem wierzących na ziemi. Wierzono, że Mont Saint-Michel, jako miejsce poświęcone Michałowi, jest otoczone specjalną ochroną przeciwko złym siłom. Opowieści mówiły, że Michał osobiście strzeże wyspy przed wszelkimi siłami ciemności, a jego obecność chroni pielgrzymów i okolicznych mieszkańców.
Mont Saint-Michel jako symbol siły duchowej. W średniowieczu Mont Saint-Michel stało się miejscem, które symbolizowało duchową walkę i wytrwałość w wierze. Wzrok pielgrzymów kierujących się ku Mont Saint-Michel przyciągała niezwykła architektura opactwa, które wyglądało jak twierdza – solidna, niepokonana, jak sam św. Michał. Wznoszenie się opactwa nad zatoką było metaforą duchowego wzniosłości i nieustępliwości w obliczu przeciwności, w tym ataków szatana.
Inne legendy i symbolika związana z Mont Saint-Michel.
Mont Saint-Michel było także uważane za jedno z miejsc, gdzie duchy pokutujące mogły znaleźć ukojenie. W niektórych legendach Michał Archanioł jest ukazany jako anioł, który wskazuje duszom drogę do nieba, co łączy się z jego rolą przewodnika dusz. Mont Saint-Michel było miejscem, gdzie pielgrzymi modlili się o zbawienie dusz i ostateczne przezwyciężenie zła, symbolizowanego przez smoka. Na tej wyspie Michał Archanioł jest opiekunem, wojownikiem, a także orędownikiem za zbawienie ludzkich dusz.

Obecnie Mont Saint-Michel jest odwiedzane zarówno przez wiernych, jak i turystów, którzy szukają nie tylko pięknych widoków, ale i inspiracji duchowej. Wyspa, która od wieków stawiała czoła przypływom i odpływom, pozostaje symbolem wytrwałości i siły wiary. Michał Archanioł, czczony tutaj od VIII wieku, nadal inspiruje wiernych, którzy przybywają tu, by modlić się o ochronę przed złem i prosić o jego przewodnictwo w drodze do Boga.

*(6) Honfleur
Proszę zobaczyć zdjęcia  kościoła Sainte-Catherine w Honfleur. Zbudowany z drewna z oddzielną dzwonnicą i jej sklepieniem w kształcie przewróconego kadłuba łodzi, pokryty gontem z drewna kasztanowego. https://www.youtube.com/watch?v=n2u8WAyHwpQ

*(7) Opactwo Bec-Hellouin

Proszę obejrzeć typowa wioska normandzka i klasztor – piękne! https://www.youtube.com/watch?v=ThDfaCnlkro

Opactwo Bec-Hellouin zostało założone w 1034 roku przez św. Herluina i stało się ważnym ośrodkiem intelektualnym i religijnym w średniowieczu. To opactwo benedyktyńskie przez wieki przyciągało uczonych i duchownych z całej Europy. Obecnie jest zamieszkane przez mnichów, którzy prowadzą tu modlitwy i rekolekcje. Piękne ogrody i atmosfera spokoju czynią z Bec-Hellouin doskonałe miejsce na refleksję i duchowe odnowienie. Opactwo Bec-Hellouin, oficjalnie znane jako Abbaye Notre-Dame du Bec, jest jednym z najważniejszych i najbardziej historycznych opactw we Francji, szczególnie w Normandii. Jego założenie i rozwój odgrywały kluczową rolę w kształtowaniu średniowiecznego chrześcijaństwa, a także kultury i intelektualnego dziedzictwa Europy. Bec-Hellouin było nie tylko miejscem duchowego odosobnienia, ale także ośrodkiem nauki, które wykształciło wielu wybitnych uczonych, teologów i duchownych.Opactwo zostało założone w 1034 roku przez św. Herluina, normandzkiego rycerza, który postanowił porzucić życie wojownika i poświęcić się życiu zakonnemu. Herluin, zainspirowany głęboką wiarą, rozpoczął budowę skromnego klasztoru na terenie Bec, a jego oddanie i duchowa dyscyplina przyciągnęły wielu innych, którzy pragnęli podążyć za jego przykładem. Wkrótce wspólnota rosła, a klasztor zyskał reputację jako miejsce modlitwy, refleksji i intelektualnego rozwoju. Opactwo Bec-Hellouin szybko stało się jednym z najważniejszych ośrodków edukacyjnych w Europie dzięki wybitnym nauczycielom, którzy tam wykładali. Wśród nich wyróżniał się św. Anzelm z Canterbury, który wstąpił do opactwa około 1060 roku i jest uważany za jednego z najwybitniejszych teologów średniowiecza. Anzelm był twórcą ontologicznego dowodu na istnienie Boga i wniósł ogromny wkład do filozofii i teologii. Jego prace uczyniły z opactwa Bec jeden z głównych ośrodków myśli scholastycznej. Innym znanym uczniem był Lanfranc z Pizzy, który przybył do Bec około 1042 roku. Lanfranc również osiągnął znaczne wpływy w świecie teologii, a później został arcybiskupem Canterbury. Jego działalność edukacyjna w Bec przyciągnęła uczniów z całej Europy, czyniąc opactwo ważnym miejscem wymiany idei i dyskusji intelektualnych. W średniowieczu Bec-Hellouin odgrywało kluczową rolę w rozwoju duchowym i intelektualnym Europy. Mnisi z opactwa Bec byli znani z zaangażowania w modlitwę i pracę, zgodnie z benedyktyńską regułą „ora et labora” („módl się i pracuj”). Dzięki swoim uczonym i kaznodziejom opactwo Bec miało wpływ na życie religijne i społeczne na długo przed wprowadzeniem reformacji. Opactwo było nie tylko miejscem modlitwy, ale także ośrodkiem nauki łaciny, teologii i filozofii. Pielgrzymi i uczniowie przybywali z całej Europy, aby studiować w Bec i czerpać z mądrości mnichów. Bec-Hellouin promowało wartości religijne i moralne, które wpłynęły na kształtowanie się średniowiecznej myśli chrześcijańskiej. Opactwo Bec-Hellouin ucierpiało w czasie wojen religijnych, które miały miejsce we Francji w XVI wieku, a także podczas Rewolucji Francuskiej. Rewolucja Francuska przyniosła zamknięcie wielu klasztorów i opactw, a Bec-Hellouin zostało opuszczone, a część jego budynków zniszczono lub przekształcono na potrzeby wojska. W XIX wieku, w okresie renesansu religijnego we Francji, Bec-Hellouin zostało odbudowane. Dzięki wysiłkom Kościoła i wiernych, opactwo ponownie stało się ośrodkiem duchowego odrodzenia. Dzisiaj opactwo nadal funkcjonuje jako klasztor, w którym żyją mnisi benedyktyńscy, kontynuując tradycje modlitwy, pracy i kontemplacji. Architektura i zabytki opactwa Bec-Hellouin. Opactwo Bec-Hellouin, zbudowane głównie w stylu romańskim i gotyckim, jest wyjątkowe pod względem architektonicznym. Warto zwrócić uwagę na następujące elementy:

Wieża św. Mikołaja – Piękna gotycka wieża, która jest jednym z najbardziej charakterystycznych elementów opactwa. Wieża ta góruje nad klasztorem i okolicą, symbolizując duchową siłę i trwałość wiary.

Krużganki i refektarz – Refektarz, gdzie mnisi spożywają posiłki, oraz krużganki służące do spacerów i medytacji są jednymi z najlepiej zachowanych części opactwa. Architektura tych elementów zachowuje harmonię i prostotę, charakterystyczną dla stylu benedyktyńskiego. Kościół opactwa – Choć wiele oryginalnych budynków nie przetrwało, główne miejsce modlitwy zostało odbudowane. Kościół jest dziś miejscem kultu, gdzie odbywają się nabożeństwa i gdzie pielgrzymi mogą doświadczyć duchowej atmosfery opactwa.

Dziś opactwo Bec-Hellouin jest jednym z najważniejszych klasztorów we Francji, przyciągającym zarówno pielgrzymów, jak i turystów. Mnisi benedyktyńscy nadal tu mieszkają, prowadząc życie w duchu modlitwy, pracy i gościnności. Bec-Hellouin jest miejscem, gdzie odbywają się rekolekcje i spotkania duchowe, a także centrum pielgrzymkowym, które oferuje duchowe wsparcie dla tych, którzy szukają wytchnienia i refleksji. Opactwo Bec-Hellouin stanowi istotny element dziedzictwa religijnego i kulturowego Normandii, będąc symbolem trwałości wiary i wartości chrześcijańskich.Legenda o cudzie założyciela opactwa. Święty Herluin, dawny rycerz, który założył opactwo, znany był ze swojego oddania modlitwie i pokucie. Jedna z opowieści o nim mówi, że już podczas budowy opactwa miał miejsce cud, który zainspirował wielu jego uczniów i zwolenników. Według tej legendy Herluin miał nieustannie modlić się za chorych i cierpiących, prosząc Boga o łaskę uzdrowienia dla nich. Pewnego dnia, gdy do opactwa przybył ciężko chory pielgrzym, Herluin, w akcie głębokiej wiary, poprosił Boga o uzdrowienie tego człowieka. Pielgrzym, dotknięty przez Herluina i pobłogosławiony jego modlitwą, miał doznać całkowitego uzdrowienia, co wywołało powszechne poruszenie i zachwyt wśród mieszkańców i pielgrzymów. Opowieść o uzdrowieniu rozprzestrzeniła się w okolicy, a opactwo Bec-Hellouin stało się miejscem, do którego ludzie przybywali, wierząc w siłę modlitwy i łaskę płynącą z obecności Herluina. Ten cud przyczynił się do wzrostu sławy opactwa jako miejsca duchowej pomocy i inspiracji. W wiekach średnich i późniejszych pielgrzymi wędrowali do Bec-Hellouin, szukając nie tylko modlitwy, ale też wsparcia duchowego i uzdrowienia. Wierni przybywali do opactwa, by prosić o wstawiennictwo św. Herluina w swoich intencjach. Praktyka modlitw o zdrowie i uzdrowienie była kontynuowana przez mnichów, którzy wierzyli, że Boża łaska może działać przez modlitwę i poświęcenie się Bogu. Legenda o uzdrowieniu pielgrzyma przez Herluina przypominała kolejnym pokoleniom o duchowej sile opactwa Bec-Hellouin. To opactwo przez wieki inspirowało pielgrzymów, stając się symbolem wiary i nadziei, a także miejscem, gdzie można było otrzymać duchowe wsparcie w chorobie i cierpieniu.

*(8) Bazylika Świętej Teresy w Lisieux. To jedno z najważniejszych miejsc kultu poświęconych św. Teresie od Dzieciątka Jezus, jednej z najbardziej ukochanych świętych we Francji. Wybudowana w latach 1929-1954, bazylika imponuje rozmiarami i wystrojem – w środku znajdziemy piękne witraże i mozaiki przedstawiające życie św. Teresy. Relikwie świętej są tu przechowywane i czczone, a bazylika stała się centrum duchowego życia, przyciągając co roku miliony pielgrzymów z całego świata.Kim była św. Teresa od Dzieciątka Jezus? Św. Teresa od Dzieciątka Jezus, urodzona jako Marie-Françoise-Thérèse Martin w 1873 roku w Alençon we Francji, była karmelitanką i mistyczką, która zyskała międzynarodową sławę dzięki swojej duchowej filozofii „małej drogi”. Teresa zmarła w wieku 24 lat, jednak jej wpływ na katolicką duchowość jest nieoceniony. Jej autobiografia, „Dzieje duszy,” która opisuje jej zaufanie do Boga, prostotę wiary i drogę dziecięctwa duchowego, zainspirowała miliony katolików na całym świecie.„Mała droga” Teresy to duchowa filozofia, która zachęca do zaufania Bogu we wszystkich, nawet najdrobniejszych aspektach życia. Według Teresy, można osiągnąć świętość przez pokorę i miłość do Boga, czyniąc każdy najmniejszy akt oddaniem Bogu. W 1925 roku Teresa została kanonizowana przez papieża Piusa XI, a w 1997 roku papież Jan Paweł II ogłosił ją Doktorem Kościoła, uznając jej głęboką mądrość duchową.

Bazylika Świętej Teresy w Lisieux została zbudowana w latach 1929-1954, aby upamiętnić życie i duchowość Teresy. Bazylika wznosi się na wzgórzu, co symbolicznie wskazuje na niebo, do którego Teresa dążyła przez całe życie. Jest jednym z największych kościołów we Francji, mogącym pomieścić aż 4000 wiernych. Wnętrze bazyliki zdobią liczne mozaiki, freski i witraże przedstawiające życie św. Teresy oraz symbole jej „małej drogi” – prostoty, pokory i całkowitego oddania Bogu.Główne elementy Bazyliki
Relikwie św. Teresy – W bazylice przechowywane są relikwie św. Teresy, co nadaje temu miejscu szczególne znaczenie. Wielu pielgrzymów przybywa, aby modlić się przy jej relikwiach, prosząc ją o wstawiennictwo i pomoc w trudnych momentach życia.
Kaplica Matki Bożej Uśmiechu – Św. Teresa miała szczególne nabożeństwo do Maryi, zwłaszcza jako Matki Bożej Uśmiechu, której obraz towarzyszył jej w chwilach choroby. Kaplica w bazylice poświęcona jest tej właśnie formie Maryi, co przypomina wiernym o ufnym dziecięctwie Teresy.
Witraże i mozaiki – Witraże w bazylice ukazują sceny z życia Teresy, od jej dzieciństwa po ostatnie dni w klasztorze. Mozaiki zdobiące wnętrze przedstawiają świętych i sceny z Ewangelii, podkreślając mistyczne spotkanie św. Teresy z Bogiem oraz jej miłość do Dzieciątka Jezus.
Dolna kaplica – Poświęcona Najświętszemu Sercu Jezusa, gdzie Teresa wielokrotnie modliła się i powierzała swoje życie Bożej Opatrzności. Dolna kaplica to również miejsce intymnych modlitw pielgrzymów i możliwość kontemplacji w ciszy.
Bazylika w Lisieux to nie tylko monumentalne świadectwo życia Teresy, ale także źródło inspiracji i nadziei dla pielgrzymów. Św. Teresa, choć żyła krótko, pokazała, że nawet w prostych, codziennych działaniach można odnaleźć drogę do świętości. Jej duchowość opiera się na miłości i prostocie, a bazylika jest miejscem, gdzie pielgrzymi mogą doświadczyć głębokiego pokoju i miłości Boga. Każdego roku bazylika przyciąga miliony pielgrzymów z całego świata, którzy pragną zgłębić nauki św. Teresy, ofiarować modlitwy w intencjach własnych oraz bliskich i prosić ją o wsparcie w drodze do świętości. Modlitwa do św. Teresy jest modlitwą pełną zaufania, w której powierzamy jej nasze codzienne troski, wierząc, że jako „Mała Teresa” zbliży nas do Boga w najprostszych sprawach życia. Św. Teresa od Dzieciątka Jezus, która żyła w głębokim zaufaniu do Boga i zachęcała innych do odnalezienia świętości poprzez miłość i pokorę, nadal inspiruje współczesnych katolików. Jej nauki przypominają, że Bóg jest obecny w każdej chwili życia, nawet w najzwyklejszych czynnościach, a każdy może stać się świętym, dążąc do Boga przez codzienną miłość i ufność. Bazylika Świętej Teresy w Lisieux jest zatem nie tylko miejscem kultu, ale także duchową oazą, gdzie wierni mogą poczuć bliskość św. Teresy i odnaleźć inspirację, by żyć „małą drogą” w codziennym życiu.

*(9) Katedra Notre Dame Rouen.
Prosze zobaczyć Katedre  https://www.youtube.com/watch?v=Cc9D6Z3Xx0A

spacer po mieście Rouen   https://www.youtube.com/watch?v=bxDg9tC88Bs  

i pożar w Katedrze   https://www.youtube.com/watch?v=TGjUFq9_87g

W czwartek 11 lipca 2024 w południe na szczycie dzwonnicy 151-metrowej katedry w Rouen wybuchł pożar. Katedra Notre-Dame w Rouen to jeden z najbardziej znanych przykładów architektury gotyckiej we Francji. Rozpoczęta w XII wieku i ukończona kilka wieków później, katedra wyróżnia się pięknymi fasadami i wieżą o wysokości 151 metrów, która czyni ją jedną z najwyższych katedr gotyckich. W jej wnętrzu znajduje się relikwiarz z sercem Ryszarda Lwie Serce, co przyciąga zarówno katolików, jak i miłośników historii. Claude Monet stworzył wiele obrazów fasady katedry, uwieczniając jej piękno.Historia Katedry Notre-Dame w Rouen. Pierwsze wzmianki o kościele w Rouen sięgają IV wieku, jednak obecna katedra rozpoczęła swoją historię w XII wieku, kiedy to zbudowano pierwsze części gotyckiej konstrukcji. Budowa katedry trwała przez kilka stuleci – rozpoczęta w 1202 roku, była kontynuowana aż do XVI wieku, a jej wieże ukończono dopiero w XIX wieku. W XIII wieku katedra stała się siedzibą arcybiskupstwa i odegrała kluczową rolę w religijnym i politycznym życiu Normandii.Katedra Notre-Dame w Rouen jest przykładem francuskiego gotyku, a także świadectwem artystycznych zmian, które dokonywały się na przestrzeni wieków. Jest niezwykle bogato zdobiona i posiada liczne rzeźby, detale architektoniczne oraz unikalne witraże. W XIX wieku Claude Monet namalował serię obrazów fasady katedry, które podkreśliły jej artystyczne znaczenie.Katedra Notre-Dame w Rouen jest miejscem szczególnym również dlatego, że przechowuje relikwiarz z sercem Ryszarda Lwie Serce. Ryszard, król Anglii i uczestnik III wyprawy krzyżowej, był synem Henryka II Plantageneta i Eleonory Akwitańskiej, a także księciem Normandii. Zmarł w 1199 roku po trafieniu zatrutą strzałą podczas oblężenia zamku Châlus-Chabrol we Francji.Legenda mówi, że przed śmiercią Ryszard kazał podzielić swoje ciało: serce miał pochować w Rouen, miejscu, które darzył szczególnym uczuciem, ciało zostało złożone w opactwie Fontevraud, a wnętrzności w zamku Châlus. Serce Ryszarda spoczęło w specjalnym relikwiarzu, który znajduje się w katedrze w Rouen. Był to gest wdzięczności i związania się z Normandią, gdzie Ryszard miał silne poparcie.Relikwiarz serca Ryszarda Lwie Serce to symbol lojalności wobec Normandii i duchowego oddania regionowi. Choć w czasie rewolucji francuskiej wiele relikwiarzy zostało zniszczonych, relikwiarz Ryszarda przetrwał i pozostaje jednym z najważniejszych skarbów katedry. Jego symboliczne znaczenie nadal przyciąga pielgrzymów i historyków.Legenda serca Ryszarda Lwie Serce. Legenda głosi, że serce Ryszarda miało niezwykłą moc i przynosiło ochronę miastu Rouen i jego mieszkańcom. Niektórzy wierzyli, że serce króla, który był odważnym wojownikiem i uczestnikiem krucjat, ma szczególne znaczenie religijne i magiczne, zapewniając ochronę przed wrogami i katastrofami. W średniowieczu popularne było przekonanie, że ciało świętych i wielkich królów miało moc ochronną, co wzmacniało znaczenie relikwiarza jako duchowego skarbu. Dziś katedra w Rouen to wspaniałe miejsce do modlitwy, to także zabytek architektury, który przyciąga tysiące turystów z całego świata. Warto zwrócić uwagę na jej unikalne elementy, takie jak rzeźby, witraże oraz Wieżę Maślankową, zbudowaną z funduszy pochodzących ze sprzedaży masła w Wielkim Poście. Wewnątrz katedry, oprócz relikwiarza serca Ryszarda Lwie Serce, można podziwiać liczne grobowce i pomniki ważnych postaci związanych z historią Normandii i Francji.Katedra Notre-Dame w Rouen, ze swoją historią, legendami i duchowym znaczeniem, pozostaje jednym z najważniejszych miejsc dla katolików we Francji. To miejsce, gdzie duchowa i artystyczna spuścizna wieków łączą się, tworząc jedyny w swoim rodzaju zabytek pełen tajemnic i świętości. Rouen, jako jedno z najważniejszych miast Normandii, odegrało znaczącą rolę w trakcie wojny stuletniej między Anglią a Francją, a szczególnie podczas jej brutalnego epizodu znanego jako wojna wandejska. Mimo że wojna wandejska odnosi się do rebelii, która miała miejsce podczas Rewolucji Francuskiej, to w trakcie wojny stuletniej Rouen i cała Normandia znalazły się w centrum intensywnych walk i okupacji angielskiej. Konflikt ten miał decydujące znaczenie dla regionu i wpłynął na jego architekturę, społeczeństwo i kulturę. Poniżej znajdziesz szczegóły wydarzeń związanych z Rouen w tym czasie. Jednym z najbardziej dramatycznych momentów wojny stuletniej w Rouen była śmierć Joanny d’Arc, francuskiej bohaterki narodowej, która prowadziła wojska francuskie przeciwko Anglikom. Po schwytaniu przez Burgundczyków w 1430 roku Joanna została wydana Anglikom i uwięziona w Rouen. Proces Joanny d’Arc, który miał miejsce w 1431 roku, był politycznym narzędziem Anglików mającym na celu podważenie jej znaczenia i podłamanie francuskiego oporu. Została skazana na śmierć jako heretyczka i spalona na stosie na placu Vieux-Marché. Jej męczeństwo stało się jednym z najważniejszych wydarzeń wojny stuletniej i wzmocniło determinację Francuzów do odzyskania kontroli nad swoimi terenami. Po trzech dekadach angielskiej okupacji, w 1449 roku Karol VII, król Francji, rozpoczął kampanię mającą na celu wyzwolenie Normandii spod władzy angielskiej. Rouen, jako kluczowe miasto regionu, stało się głównym celem. Po ciężkich walkach i negocjacjach, Francuzi odzyskali kontrolę nad miastem. Rouen, jak wiele francuskich miast, przeżywało burzliwy okres podczas Rewolucji Francuskiej (1789–1799). Rewolucja ta przyniosła drastyczne zmiany społeczne i polityczne, które w szczególny sposób wpłynęły na miasta takie jak Rouen, będące ważnymi centrami handlowymi i politycznymi. Choć François Athanase Charette de La Contrie, znany rojalista i jeden z głównych przywódców kontrrewolucyjnych sił w Wandei, nie był bezpośrednio związany z Rouen, jego działalność miała szeroki wpływ na ruchy kontrrewolucyjne we Francji, które były również obecne w Normandii. Rouen podczas Rewolucji Francuskiej - W Rouen, jak w wielu innych regionach Francji, rewolucja wywołała gwałtowne przemiany społeczne i religijne. Kościoły i klasztory zostały zamknięte, a majątki kościelne przejęto przez państwo. Miasto doświadczyło też znacznych napięć politycznych pomiędzy zwolennikami rewolucji a rojalistami i kontrrewolucjonistami. W Rouen, które było ośrodkiem tradycji katolickiej i monarchistycznej, wielu mieszkańców było przeciwnych radykalnym działaniom rewolucyjnym, co prowadziło do wewnętrznych konfliktów. François Athanase Charette de La Contrie był jednym z najważniejszych liderów kontrrewolucji, walczącym z rewolucyjnym rządem w latach 1793–1796 w zachodniej Francji, zwłaszcza w regionie Wandei. Urodzony w 1763 roku, Charette był oficerem marynarki, a po wybuchu rewolucji dołączył do rojalistycznych powstańców w Wandei, walczących o przywrócenie monarchii i obronę katolicyzmu. Znany ze swoich umiejętności przywódczych i strategicznych, Charette przeprowadzał skuteczne kampanie partyzanckie przeciwko siłom Republiki. Charette był symbolem oporu przeciwko Republikanom i stał się inspiracją dla innych kontrrewolucjonistów, także poza Wandeą. Jego walki przyciągały uwagę innych przeciwników rewolucji, zarówno we Francji, jak i w Normandii, gdzie podobne nastroje kontrrewolucyjne były obecne, choć nie miały tak intensywnego charakteru, jak w Wandei.Działania Charette’a i walka kontrrewolucyjna w Wandei były przykładem dla innych regionów, w tym Normandii. Chociaż Rouen samo w sobie nie stało się głównym centrum oporu przeciwko rewolucji, w mieście istnieli zwolennicy monarchii i przeciwnicy radykalnych zmian, którzy sympatyzowali z ruchem Charette’a. Jego walka przypominała normandzkim konserwatystom o wartości tradycji katolickiej i monarchicznej, stanowiąc inspirację do oporu wobec polityki antyreligijnej i antymonarchicznej rządu rewolucyjnego. W 1796 roku Charette został schwytany przez siły republikańskie, a następnie rozstrzelany. Jego śmierć nie zakończyła jednak idei, które propagował. Walka, którą prowadził, miała wpływ na długofalowe ruchy rojalistyczne we Francji i pozostała symbolem oporu wobec rewolucyjnych zmian. Jego postać jest do dziś czczona przez francuskich rojalistów, a legendy o jego odwadze i walce inspirowały kolejne pokolenia kontrrewolucjonistów. Charette de La Contrie i jego walka w Wandei przypominały Rouen i innym konserwatywnym regionom o znaczeniu tradycji, religii i monarchii, które były zakorzenione w kulturze francuskiej, pomimo radykalnych zmian rewolucyjnych.

*(10) Katedra Świętego Piotra w Beauvais
Katedra Świętego Piotra w Beauvais (Cathédrale Saint-Pierre de Beauvais) jest jednym z najważniejszych i najbardziej imponujących przykładów średniowiecznej architektury gotyckiej we Francji.  Budowa Katedry Świętego Piotra rozpoczęła się w 1225 roku, w miejscu wcześniejszej romańskiej świątyni. Miała to być największa i najwyższa katedra na świecie, przewyższająca wszystkie inne budowle sakralne Europy. Jej budowa była wynikiem rywalizacji między biskupstwami francuskimi, w szczególności Amiens i Chartres, które wznosiły swoje monumentalne katedry gotyckie. Główne etapy budowy: Chór i apsydy (1225–1272): Pierwszy etap budowy zakończył się stworzeniem chóru, który osiągnął rekordową wysokość 48 metrów. Był to najwyższe sklepienie w Europie, podkreślające duchowe aspiracje gotyku. Katastrofa z 1284 roku: W wyniku zbyt śmiałych planów architektonicznych i błędów konstrukcyjnych zawaliło się sklepienie chóru. Katastrofa ta przerwała prace na wiele lat. Budowa nawy i wieży (XVI wiek): W 1569 roku dodano ogromną wieżę centralną, która osiągnęła wysokość 153 metrów, co czyniło ją najwyższą konstrukcją na świecie. Jednak wieża również się zawaliła w 1573 roku, co ostatecznie zahamowało dalsze próby ukończenia katedry. Katedra w Beauvais jest arcydziełem gotyku, które imponuje swoją monumentalnością, mimo że nigdy nie została ukończona. Posiada jedynie chór, transept i część fasady, co nadaje jej niezwykły, niepełny wygląd. Wysokość sklepień: Rekordowe sklepienie chóru (48 metrów) do dziś jest najwyższym sklepieniem gotyckim na świecie. Bogate zdobienia: Fasada i wnętrze katedry są zdobione misternymi rzeźbami, witrażami i ornamentami, które ilustrują biblijne sceny i teologiczne przesłania.

Astronomiczny zegar: Katedra jest również znana z XIX-wiecznego zegara astronomicznego, który posiada 90 tysięcy ruchomych elementów i prezentuje kompleksowy kalendarz liturgiczny oraz ruchy ciał niebieskich.

Wybierz datę z kalendarza, następnie ilość osób - otrzymasz cenę wycieczki za wszystkich.